این یادداشت را اختصاص به یکی از ابزارهای حکمرانی اینترنت داده‌ام؛ دلیلش هم دردسری است که به خاطر ثبت دامنه ملی (دامنه .ir) برای راه‌اندازی سایت کشیده‌ام.
اما ابتدا دردسر را بگویم: چند ماه پیش تصمیم گرفتم که برای نشر در حوزه Cyber Policy یک سایت شخصی راه‌اندازی کنم (همین سایتی که الان ملاحظه می کنید)، اما خدا قسمت نکند! هر دامنه‌ای را که در سایتِ مرجعِ ثبتِ دامنهِ ir ثبت می‌کردم، به دلایل زیر رد می‌شد و این اصرارِ از من و انکارِ از آن‌ها تا جایی پیش رفت که بنده ۱۲ دامنه مختلف را پیشنهاد دادم و همه بلااستثنا مردود شد!!
اما دلایل مخالفت با دامنه‌های پیشنهادی بنده:
- به شخص حقیقی نمی‌دهیم. 🙁
- به شخص حقوقی می‌دهیم اما شخص حقوقی‌اش بایستی خاص باشد! 🙁
- به دلیل محدودیت‌های پلیس سایبری و به تبعش، بخش مربوطه در وزارت ارشاد، مخالفت شده است!! 🙁
«حکمرانی با ابزار CP»
معرفی ابزار:
کنترل پوینت‌ها یا همان CP ها (Control Points) ابزارهایی هستند که حکمرانی را با قواعد تنظیمی، حقوقی و اغلب جرم انگارانه محقق می‌سازند، برای توضیحات بیشتر اینجا را ملاحظه نمایید.
اشاره:
با توجه به گستره فضای مجازی ابزارهای CP محدودی در حوزه حکمرانی اینترنتی می‌توان به کاربست. به فرض که کنترل پوینت‌ها را هم با قواعد فوق‌الذکر به کار ببریم حال‌آنکه مگر حوزه فضای مجازی چقدر محدود به مرزهای یک کشور است؟! (نمونه‌اش هم که برای خود بنده پیش آمد و بعدازاینکه با ۱۲ دامنه ملی مخالفت شد سراغ دامنه‌های بین‌المللی رفتم و بدون دردسر ثبت کردم)
در مجموع این سؤال مطرح است که ذهنیت خط مشی گذاران فضای مجازی در کشور چقدر مبتنی بر استفاده از ابزار CP برای حکمرانی فضای مجازی است؟
یک نظر