بررسی شبکه ملی اطلاعات در برخی کشورهای جهان
یکی از ابعادی که به تحلیل و ارزشیابی صحیح مسئله شبکه ملی اطلاعات در میان مسئولین و مخصوصاً مردم کمک می‌کند، بررسی تطبیقی آن در سایر کشورها است. برخلاف فهم عامیانه، «شبکه ملی اطلاعات» از ابداعات ما ایرانی‌ها از سال ۱۳۸۴ تا به امروز نبوده (!) بلکه بسیار از کشورهای مختلف جهان به این مهم همت گمارده‌اند.
کره جنوبی برای مقابله با تهدید حمله سایبری هکرهای کره شمالی تقریباً اولین کشوری است که حدود ۶ سال پیش موفق به راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات شد.۸۰ درصد پهنای باند این کشور داخلی است و در صورت لزوم می‌تواند شبکه را بی‌نیاز از ارتباطات خارجی، به‌صورت پایدار مدیریت کند. هم‌چنین این کشور برای دفاع و امنیت سایبری نیز از شبکه ملی اطلاعات استفاده می‌کند.
دولت چین شبکه اینترانت ملی خودش را در استفاده توأمان از شبکه اینترنت جهانی طراحی و راه‌اندازی کرده است و دارای بیشترین مقاومت بین‌المللی در مقابل هجمه‌های الکترونیکی است. در هند شبکه ملی دانش راه‌اندازی شده و مدیریت این شبکه به سازمانی به نام سازمان فناوری اطلاعات سپرده شده است. برزیل با شبکه سلامت و امن، استرالیا با شبکه باند وسیع (طرح NBN) و حتی کشورهایی مثل کویت و گوآندا نیز ازجمله کشورهای دارنده شبکه ملی اطلاعات هستند.
هم‌چنین آلمان از شبکه ملی دویچ لند آنلاین بهره میبرد که زیرساخت ارتباطی امنی را در سطح محلی، منطقه‌ای و مرکزی برای مدیریت خدمات و پروژه‌های حرفه‌ای و ارتباط با سایر کشورهای اروپایی فراهم می‌کند. در کنار آلمان، انگلیس نیز از شبکه ملی استفاده کرده که تحت مدیریت و نظارت ستاد ارتباطات انگلیس (GCHQ) و زیرشاخه وزارت دفاع این کشور است. ستاد ارتباطات دولت انگلیس(سازمان شنود ارتباطات بریتانیا) با بیش از ۶ هزار نیرو، مسئول عملیات جاسوسی سیگنال، عملیات نظامی و حفاظت اطلاعات است و تحت نظارت کمیته اطلاعات مشترک انگلیس بوده و به شکل موازی با دستگاه امنیت داخلی «MI5» و دستگاه ضد جاسوسی «MI6» و سازمان اطلاعات مخفی انگلیس فعالیت می‌کند.
حتی رژیم تروریستی ایالات‌متحده آمریکا نیز که حاکم دیکتاتور شبکه جهانی اینترنت است، طرح پهنای باند ملی آمریکا(NII) را برای گردش داخلی اطلاعات خود راه‌اندازی کرده است. این شبکه در بخشNSA (آژانس امنیت ملی آمریکا ) سازمان پنتاگون مدیریت می‌شود. رژیم اشغال گر فلسطین هم شبکه ملی اطلاعات مرتبط با خود را داشته و مدیریت آن نیز مشابه آمریکا در بخش ضداطلاعات ۸۲۰۰ وزارت دفاع آن رژیم است. در اردیبهشت سال ۱۳۹۸ دولت روسیه به‌عنوان جدیدترین کشور، دست‌یابی خود به اینترنت مستقل(رونت) و خروج از شبکه اینترنت جهانی را در سایه زیرساخت‌های فنی و قانونی (تنظیم گری) پیشرفته اعلام کرد. قانون ایجاد اینترنت مستقل این کشور، شرکت‌های فراهم‌کننده خدمات اینترنت را مکلف می‌کند که نباید به سرورهای خارجی متصل باشند و بدین ترتیب بزرگ‌ترین شبکه داخلی اینترنت دنیا را ایجاد کرده است.
بر اساس آنچه به‌اختصار بیان شد، عقب‌افتادگی جدی کشور در این عرصه عیان بوده و مسئولیت اصلی این خسارت متوجه وزارت ارتباطات است. در پایان به وزیر ارتباطات پیشنهاد می‌شود در حدود یک سالی که بیشتر از عمر دولت فعلی باقی نمانده، تلاش در جهت تحقق جامع شبکه ملی اطلاعات را در دستورکار بگذارد.
مطالب اخیر سایت
- حکمرانی هوش مصنوعی در تسخیر غولهاسابقهی غرب در تنظیم‌گری سوگیرانه هنوز قصه توافقنامه پاریس[1] و ملزم کردن کشورهای …
- جامعه شبکه‌ای از منظر رویکرد اعتدالی ون‌دایک؛ قسمت چهارم: ثبات و ناپایداری اجتماعیمقدمه در سلسله یادداشت‌های «جامعه شبکه‌ای از منظر رویکرد اعتدالی ون دایک» در …
- «حکمرانی قانونمند» چه چیزی نیست؟«حکمرانی قانونمند» چه چیزی نیست؟ چندی پیش مقام معظم رهبری در نخستین دیدار …
- گزارش تحلیلی «درآمدی بر تأثیر تعرفه ترجیحی بر رفتار کاربران فضای مجازی»تعرفه ترجیحی که در شرایط فعلی تقریباً اصلی‌ترین سیاست کشور برای توسعه …
