شاید تا کنون مجموعه‌های زیادی در میدان انقلاب دیده باشید که در حال نگارش پایان نامه با روش‌های آماری هستند. افراد زیادی هم در جامعه وجود دارند که حرف‌های خوبی در حوزه‌های تخصصی شان می‌زنند اما نمی‌توانند آن سخنان را به صورت علمی بیان کنند. به عبارت دیگر، برخی بر روش‌های پژوهش مسلط هستند و…
تأملی بر رهیافت‌های رفتاری در عرصه فضای‌مجازی در این یادداشت ابتدا یک معرفی اجمالی از بحث استفاده از تلنگرها در فضای دیجیتال خواهد شد و سپس با ارائه چند مثال سعی بر این خواهد بود تا فهم بهتری از مسئله ایجاد شود. آنچه در سال‌های اخیر به‌عنوان تلنگر[۱] زدن در فضای علمی در سطح جهان…
نقطه شروع تحلیل خط‌مشی از اهمیت بسزایی برخوردار است؛ اینکه ما مدخل ورودمان به مسئله را کجا قرار می‌دهیم، بر ساختاردهی و ادراک مسئله تأثیر می‌گذارد. برخی پژوهشگران رجوع به مالک مسئله و ادراک اولیه او از مسئله را نقطه مناسبی برای شروع تحلیل خط‌مشی می‌دانند. درواقع با شروع از تحلیل ماهوی دامنه را گسترده‌تر…
با توجه به تعریف فضای مجازی که نظام‌های اجتماعی برآمده از تعاملات کاربران بر بستر شبکه بیان شده است، همان‌طور که قلمرو جغرافیایی نیازمند تعیین مرز و مرزبانی جغرافیایی است، قلمروها و نظام های اقتصادی، فرهنگی – اجتماعی و سیاسی نیز نیازمند تعیین مرز و مرزبانی‌های اقتصادی، فرهنگی و سیاسی در فضای مجازی هستند.
دولت‌های مختلف جهان را از حیث رویکرد آن‌ها به حاکمیت سایبری، به دودسته طبقه‌بندی می‌کنیم: دسته اول کشورهای بلوک شرق هستند که موضوع حاکمیت سایبری ملی برای آن‌ها اهمیت ویژه‌ای داشت. در این یادداشت به دسته دوم که کشورهای غربی هستند می‌پردازیم.
مسائل حریم خصوصی، آزادی بیان و مسئولیت‌پذیری و رگولاتوری (تنظیم گری) ازجمله مسائل بااهمیت برای این دسته از دولت‌ها هستند.
کشورهای مختلف دنیا، مطابق با فرهنگ، آرمان‌ها، باورها، ارزش‌ها، سیاست‌ها و جایگاه خود در نظام بین‌المللی در موضوع حاکمیت سایبری سیر تاریخی متفاوتی را طی کرده‌اند و تصمیمات و سیاست‌های مختلفی را مدنظر قرار داده‌اند.
در یک طبقه‌بندی کلی می‌توان کشورها را از نظر رویکرد کلان آن‌ها به فضای مجازی به دو دسته تقسیم کرد:دسته اول شامل کشورهای بلوک شرق و دسته دوم شامل کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی خواهد بود.
یکی از ابعادی که فهم صحیح مسئله شبکه ملی اطلاعات در میان مسئولین و مردم کمک می کند، بررسی تطبیقی آن در سایر کشورها است. در این یادداشت به یازده کشور دارنده شبکه ملی اطلاعات با اختصار اشاره شده است. این بررسی ها نشان می دهد که کشور در تحقق شبکه ملی اطلاعات دچار عقب افتادگی است.
