تبیینی بر «نقش آفرینی فعالانه و کسب قدرت» در فضای مجازی
فضای مجازی که در واقع ما حصل برآیند نظام‌های اجتماعی برآمده از تعامل کاربران بر بستر شبکه است، امروزه به عنوان عرصه ای جدید برای روابط و تعاملات میان انسان ها در امتداد فضای واقعی و نه به صورت مستقل و در عرض آن به وجود آمده و کلیه نظام های اجتماعی و الگوهای حکمرانی را دچار تحولات اساسی کرده است، به گونه ای که با پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات و گسترش فضای مجازی، جوامع بشری وارد مرحله تمدنی جدیدی شده اند. این تغییرات و تحولات اساسی و قدرت نظام سازی فضای مجازی صرفا به برخی از عرصه های زندگی انسان مانند مسائل امنیتی یا اخلاقی محدود نمی شود بلکه این فضا، به عنوان یک قدرت نرم فوق العاده در همه عرصه ها و سطوح فردی، خانوادگی و اجتماعی زندگی انسان تاثیر گذار بوده است.
از مهم ترین تاثیرات فضای مجازی، تغییر در مفاهیم اساسی عرصه سیاسی مانند حکومت، استقلال و مرز و الگوهای حکمرانی بر ملت ها است. مفهوم حکومت به صورت سنتی که امروزه در دنیا رواج دارد، تغییر می کند و حکمرانی بر ملت ها از بیرون از مرزها و توسط حکومت های بیگانه و حتی شرکت های بین المللی اعمال می شود. استقلال به معنای امروزی به طور کلی دچار تحول شده و مرزهای جغرافیایی اثر خود را از دست داده و مرزهای جدید در فضای مجازی به وجود خواهد آمد.
چالش اصلی جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با فضای مجازی این است که اولا دشمنان بر فضای مجازی تسلط داشته و حکمرانی خود را از بیرون از مرزها و با ارزش های متعارض با هویت ملی بر ما اعمال می کنند و ثانیا جمهوری اسلامی بدون کسب قدرت و نقش آفرینی، با این فضا مواجهه انفعالی داشته و در واقع مدیریت فضای مجازی را به دست دشمنان سپرده است.
بنابراین راه حل اصلی جمهوری اسلامی در مواجهه با چالش «تضعیف حاکمیت ملی» در فضای مجازی، نقش آفرینی فعالانه و نهادینه کردن قواعد جدید مبتنی بر معارف انقلاب اسلامی در فضای مجازی است و این نقش آفرینی و نهادینه کردن قواعد اسلامی، محقق نمی شود مگر در پرتو کسب قدرت و تحقق حاکمیت فضای مجازی. قوی شدن در فضای مجازی نیز به نوبه خود در گرو اولا شناسایی و تقویت عناصر قدرت ملی در فضای مجازی و ثانیا تعیین شاخص های قدرت فضای مجازی و اندازه گیری وضعیت مطلوب و موجود جمهوری اسلامی در هر یک از این شاخص ها است.
اتخاذ رویکرد فعالانه در مواجهه با فضای مجازی لوازمی دارد که پایبندی به آن تداوم این رویکرد را ضمانت می کند. از جمله این لوازم می توان به سیاست گذاری صحیح و تمرکز در تصمیم گیری، اقدامات سنجیده و جدیت در اجرا ، اقدامات به هنگام و بدون از دست دادن زمان و قبل از مواجهه با مسائل جدید، مواضع و اقدامات دفاعی(سلبی) و تهاجمی(اثباتی) توامان، هماهنگی میان دستگاه ها، پرهیز از موازی کاری و تعارض و استفاده از توانایی ها و استعدادهای جوان کشور اشاره کرد.
هم چنین عدم نقش آفرینی فعال و فقدان قدرت اعمال حاکمیت توسط دولت جمهوری اسلامی ایران در فضای مجازی باعث می شود که اولاً زیرساخت‌های لازم جهت زیست مجازی عادلانه و باکیفیت برای ملت ایران فراهم نبوده و ایشان از بسیاری از حقوق اولیه و فرصت های بیشمار فضای مجازی محروم باشند، ثانیا نظام جمهوری اسلامی نمی تواند از مردم در برابر آسیب ها و تهدیدهای فضای مجازی صیانت کرده و یا حقوق تضییع شده آن ها را استیفا کند و ثالثا در عرصه بین المللی نیز نمی تواند ضمن حضور مؤثر و هدفمند در شبکه‌ها و تعاملات بین‌المللی و تلاش برای دستیابی به مقررات و میثاق نامه‌های بین‌المللی در حوزه فاوا و اتحادیه‌ها و همکاری‌های مشترک با سایر کشورها به‌ویژه در جهان اسلام، از حقوق ملت ایران دفاع کرده و صدور انقلاب اسلامی در فضای مجازی را دنبال کند.
